Category Archives: Uncategorized

เรื่องนี้คิดขึ้นจริงแต่ไม่เกิดขึ้นจริงในขณะที่คุยกับเรากับน้องT138 อยู่ในสภาพสมบูรณ์ปกติไม่ได้อัพยาแต่อย่างใดวันหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้คุยกับน้องT138เรื่องถ้าจุล้าจะย้ายอูเท็นออกแล้วต้องเอาเกี๋ยวอุดมออกไปด้วยเป็นเราจะเอาออกไปให้หมดเลยเพื่อความเท่าเทียม แล้วก็วกมาเรื่องโรงเรียนสวนชบายุคหลังๆไม่เห็นสิ่งที่เรียกว่าความคิดสร้างสรรมีแต่แนวคิดล้อเลียนเลียนแบบ ตามกระแส ไม่ได้มีสไตล์ของตัวเอง วกมาได้ยังไงฟระ เราเลยยกตัวอย่างเรื่องหนึ่งออกมาให้ชวนคิดเพื่อสร้างสรรความมันส์จากที่เห็นในโพสต์พี่เอ็ดมาฝันต่อในหัวข้อ ถ้าวัดราบเอาที่โรงเรียนสวนชบาคืนจะเกิดอะไรขึ้น?ในจักรวาลนี้ นักเรียนทุกคนที่สอบเข้ามาได้จะต้องบวชเป็นเณรเพื่อเข้าเรียนแน่นอนว่าจีวรสีชมพูฟ้าเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ที่ทุกคนจำได้ดีเห็นข้างหลังก็รู้ว่าอยู่เรียนที่ไหน วิชาเรียนนอกจากวิชาการแล้วการสืบทอดศาสนาก็เป็นหนึ่งในกิจกรรมม.ต้นต้องซ้อมสวดมนต์อาทิตย์ละ 1 ครั้ง กิจกรรมรวมใจอย่างฟุตบอลก็ต้องเปลี่ยนไปเมื่อเจอกับทีมสามเณรสวนชบาสามเณรลูกหนังแห่งวงการการศึกษา ยามฟุตบอลเกมตึงคับขับเพลงเชียร์ที่ใช้ต้องเสริมมาด้วยบทสวดที่เพิ่มบัฟให้กับนักเตะในสนามแน่นอนคาถาปราบมาร และป้องกันต้องสวดให้พร้อมเพียงกัน เพจตาลปัตรจำเป็นต้องมีแล้วรึเปล่า? เกริ่นฝันให้ฟังประมาณนี้ ในคืนเดียวกันน้อง T138 ส่งรูปกางเกงช้างสวนชบามาให้ดู …. เรื่อง : GarGoyภาพAI : T138แต่งภาพ : GarGoy

20210107MorChanaหมอชนะ “ถ้าผู้ใช้งานเห็นถึงความสำคัญจริง มันจะไม่ต้องมาบังคับให้ดาวน์โหลดการใช้งานมันจะช่วยสังคม และ คนรอบข้างได้” วันนี้ 20210107 หลังประกาศพ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ฉบับที่ 17 “โฆษก ศบค. กล่าวต่อว่า ประกาศ ที่ประกาศออกไป มีผลบังคับใช้ในวันนี้ คือ 1 ยกระดับบังคับใช้การป้องกันโรค บังคับใช้มาตรการป้องกันโรค ต้องสวมใส่หน้ากากอนามัย ต้องเว้นระยะห่าง ล้างมือบ่อยๆ และต้องมีแอปพลิเคชัน “ไทยชนะ” หรือ “หมอชนะ” จากนี้เป็นต้นไป ใครที่ติดเชื้อโควิด-19 แล้ว ปรากฏว่า ไม่มีการติดตั้งแอปฯ “หมอชนะ” จะถือว่าผิดตามประกาศ ฉบับ 17 นี้“ ฟังแล้วก็อยากจะงง แต่ยังงงไม่ได้เพราะ ยังไม่ได้โหลดกอปรกับ … Continue reading →

What you(I) can do? 20161101 “คุณ(ผม)ทำอะไรได้บ้าง?” เป็นคำถามที่ลุ่มลึกตามมุมของผู้เอ่ยถาม “คุณทำอะไรได้บ้าง?” ในมุมของผู้เลือกใช้ถามเพื่อดูคุณสมบัติ+สกิล+ความสามารถ ของตัวเลือก(พนักงานบลาๆๆ) “ผมทำอะไรได้บ้าง” ในมุมของผู้ถูกเลือกกลับใช้ถามกรอบ/ขีดจำกัดที่ตัวเองจะสามารถทำได้ ตอนนี้สั้นๆง่ายๆ #ทรอม่า Lucky ‘n Luxury

แว่วเสียงที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ 20110516 เมื่อวาน(20110515 เวลา 3:09 นาฬิกา) ง่วง และกำลังจะปิดคอมพิวเตอร์ ใกล้เปิดเทอมแล้วต้องรีบนอน แต่วันนี้ก็ดึกอีกแล้ว ( – -)” อะไรของข้า(วะ ) เป็นคืนที่เงียบ อีกสองวันก็วันวิสาขบูชาแล้ว ขณะที่ข้ามองออกไปนอกหน้าต่างเห็นพระจันทร์สว่างจ้า . . . “ดึกแล้วไม่ทำไมนอนอีก!!!” ขนลุกซู่ๆๆๆ ตัวสั่น ธาตุขันธ์สั่นสะท้านไปทั่วโลกธาตุ (คิดในใจ) . . . เสียงอะไรวะ ข้างบ้าน? โคตรใกล้หน้าต่างอ่ะข้างนอกไม่มีอะไรนะเฟ้ย งั้นคงเสียงข้างบ้านแหละ เสียงดังคล้ายตะคอกเมื่อกี้มันคือ . . . ระหว่างที่ตาจ้องเงี่ยหูรอฟังอยู่เงียบๆ “มองอยู่ได้หาอะไรวะสัตว์!!!” (คิดในใจ) … Continue reading →

20160718 ก่อนจะไปต่อ ว่าไปก็งงนะว่าทำไมต้องมีชื่อในแต่ละตอนด้วย(หัวเราะ) ตั้งใจจะเขียน 目を立てる แต่พอแตะคีย์บอร์ดก็มีเรื่องนี่นั่นโน่นที่อยากจะเขียน แต่ไม่เกี่ยวกับหัวข้อ จึง . . . หยุด แล้วก็เขียนเรื่องที่อยากจะเขียนกร่อนหัวใจไปให้หมด จะได้ไปต่อสักที ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะนะ55555 ที่ไม่ได้อัพอะไรไม่ใช่ไม่มีอะไรอัพ แค่ . . . เวลาจะเขียนบล็อคขึ้นมา . . . แค่การจะเล่าเรื่องตัวเองว่าไปไหนทำ แต่ . . . อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่ามีมันมีความเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของผู้อ่านที่ข้าใส่ใจมากขึ้น(มั้ง) จนบางทีเขียนอะไรจะพูดอะไรก็ไม่พูดดีกว่า ข้ารู้พวกเจ้าก็เป็น เยดดดดดด พิมพ์ๆอยู่ละกดผิดไปกด ปุ่ม window+ลูกศร เลยรู้ว่ามันเป็น shot cut ไว้ย่อขยายขยับหน้าจอได้ ลัคกี้ แล้วช่วงนี้ก็ใช้ชีวิตแบบหยาบๆเล่นเกมโทรศัพท์ เล่นเกมที่วันนึงจะเลิกเล่น … Continue reading →

20160502 Decesion วันนี้เป็นวันหยุด แต่ไม่ได้หยุด จริงๆคือเลือกจะไม่หยุดเอง จริงๆที่จริงๆคือเพิ่งรู้ว่าจริงๆวันนี้หยุด . . . .( – -)”ซับ+ซ้อนหลาย วันนี้เป็นวันแรกด้วยที่ลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้านและก็ไม่ได้สนใจจะกลับมาเอา( •̤ᴗ•̤ ) ชีวิตไหลไปตามกาลเวลาตามปกติจนถึงช่วงเย็น ตอนที่ตัดสินใจพิมพ์สรุปการประชุมในเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ( ‘-‘)w พิมพ์มันตั้งแต่ 5 โมงเลิกงานแล้วก็ยังนั่งพิมพ์อยู่ขึ้นรถก็พิมพ์ ลงรถมาก็พิมพ์_สังคมก้มหน้าชีวิตติดแชท จนเสร็จ \( ‘-‘ )/ จบมิชชั่นได้กลับบ้านสักทีระหว่างที่รอไปแดงข้ามถนนตรงลานคนเมือง ปกติไฟนับถอยหลัง 25 วันนี้ทำไหมล่อไป 90 วิไม่รู้ ก็มีชายตาบอดสวมเสื้อโปโลแต่งกายปกติเดินมาๆ คือถ้าจำไม่ผิดเค้าเป็นคนเดียวที่ขึ้นรถมาด้วยกันที่ป้ายเดียวกันด้วยมั้ง(ไม่น่าจะจำผิดนะ) ข้าก็ยืนดูเขาเดินเคาะไม้นำทางเดินมาทางข้า ใช้เวลาหลายสิบวินาทีในการเดินทางไม่กี่เมตร ข้าก็ยังยืนรอข้ามถนน จนถึงจุดที่ที่เอ่ยปากถามไปว่า”ขอโทษครับ นี่จะไปที่ไหนหรอครับ” … Continue reading →

20160426 Now, life is livingyou “มีคุณคนเดียวนะที่ขึ้นแท็กซี่มาแล้วไม่เล่นโทรศัพท์” ข้าหัวเพราะตอบเบาๆและพูดเป็นภาษาว่า “ครับ” นี้คือบทท้ายการสนทนากับคบขับ4890ระหว่างโดยสารรถแท็กซี่กลับบ้านเมื่อวาน เหตุการณ์โดยละเอียดไว้ว่ากันในตอนต่อไป เช้าวันนี้เป็นวันที่เริ่มตั้งนาฬิกาปลุก . . . ปลุกแต่เช้าด้วย ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าในการสัมผัสได้ของข้าช่วงเช้ามืดของฤดูร้อนก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเป็นช่วงที่อากาศเย็นสบายเหมือนได้พบกับน้ำแข็งใสในแดนโลกันต์ รวมเควสของวันนี้ 8:30 มีนัดรับโทรศัพท์ให้แม็กกี้ 12:00-13:00 เอาโทรศัพท์ไปส่งให้ญาติแม็กกี้(จบเควสแม็กกี้) 15:00 เควสส่งของฝากจากแดนอาทิตอุทัย เควสรับโทรศัพท์เป็นการเปิดมิติใหม่ของโลกสมาทโฟนมาก ข้าไม่รู้มาก่อนเลยว่า Galaxy S5 มันจะเป็นโทรศัพท์ที่ลื่นละมุนมีกล้องถ่ายระยะใกล้ได้เดินถ่ายภาพก็ไม่สั่น หรือข้าอยู่กับ iPhone4 มานานเกินไป พอทึ่งกับพัฒนาการของนวัตกรรมเรียบร้อยข้าก็เปลี่ยนวอลเปเปอร์โทรศัพท์ให้เป็นของขวัญที่ต้องเซอไพร้เมื่อแม็กกี้เปิดโทรศัพท์ขึ้นมา หลังจากแวะไปกินบะหมี่ร้านเดิมที่เยาวราชไปโรงเรียนเคลียร์งานทำเควสที่เหลือ กลับโรงเรียนตรวจงานคิดเรื่องจะทำพรุ่งนี้กลับบ้านก็เป็นวันร้อนๆเบาๆจบไป – – – – – – … Continue reading →

20140515 วันนี้ไม่ได้เป็นเซนเซแล้ว ในความเป็นจริงแล้ว . . . . ผมแม่งไม่มีเวทมนต์ ไม่มีพรสวรรค์ ไม่มีนางฟ้ามาให้พร ไม่ค่อยอ่านหนังเรียน . . . . อ่านแต่หนังสือเกมส์กับการ์ตูน ไม่ใช่คนเรียนเก่ง . . . . เล่นเกมส์แม่งทั้งวันทั้งคืน ฟังเพลงจนวิทยุพัง ม.1 ยัน ม.6 อยู่ห้องบ๊วยจลอดสอบตกทุกเทอม เกือบเข้ามหา’ลัยไม่ได้ บอกได้เลยว่าชีวิตตอนมัธยมนี่สุดตีนมาก ว่างปุ๊บแม่งไปเล่นบาส เลิกเรียนเล่นแม่งแต่เกมส์ กลับบ้านอ่านแม่งแต่การ์ตูน ตอนใกล้สอบเอ็นทรานซ์ไปดูคอนเสิร์ต ไม่เป็นที่จดจำของอาจารย์คนไหนในด้านดี . . . . นี่เซนเซแม่งมีอะไรดีมั่งวะเนี่ย? ข้อดีมีอะไรบ้างไม่รู้ … Continue reading →

20140104 AHORASHII ชะมดย้อยโคตรๆ ทุกวันนี้ครับ จะออกจากบ้าน จะเข้าบ้าน ต้องโดนการ์ดม็อบตรวจกระเป๋า วันนี้ครับ เอียวฝากพัสดุมาส่ง แล้วข้าก็ไม่ให้ตรวจกระเป๋าโดยบอกงั้นไปทางอื่นก็ได้ ทีนี้โดนดึงแขนเลย พร้อมกับบอกว่าคุณมีพิรุจ จะค้นกระเป๋าให้ได้ โมโหมาก ณ ช่วงเวลานั้น ปี๊ดเหี้ยๆ โกรธจนตัวสั่น แล้วยังบอกอีกว่าถ้าไม่มีพิรุจจะตัวสั่นทำไม ทีนี้ข้าเลยบอกให้พวกมันแกักันเลย ด้วยสไตล์ไทยๆที่นิยมการกลัวของแปลก จึงไม่มีใครกล้าแกะดู ดังนั้นข้าก็โดนพาตัวไปตรงถนนดินสอที่ทางการ์ดอ้างว่าไม่ต้องแกะตรงนั้นมีเครื่องเอ็กเรย์เดี๋ยวเอาเข้าไปสแกนก็รู้ ระหว่างที่เดินจากผ่านฟ้าไปถนนดินสอ . . . . แต่ ภาพของเครื่องเอ็กเรย์ที่การ์ดของม็อบอ้างถึง แถวบ้านข้าแม่งเรียกว่า “มีด” มีให้เลือกทั้งมีดพีบ มีดสปาต้า . . . . . ณ … Continue reading →