Monthly Archives: February 2009

ความจำสั้น . . . รักฉันก็ไม่ยาว “เจ้าๆๆ” “?” “เมื่อไรจะทำพายมาให้พวกข้ากินอีก” “พายอะไร?” “พายบลูเบอร์รี่ไง ที่ตอนนั้นเจ้าทำมาให้คนรักเจ้าด้วย” “. . . . . . . อ่อ 555 ข้าลืมไปแล้วหว่ะ” “ลืม” ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ลืม พวกเจ้าคิดว่าข้าความจำดีมะ 555 แต่ลืมจริงๆ จำไม่ได้ว่าเคยคุยอะไรกัน เคยไปไหนด้วยกัน เคยทำอะไรให้ สำหรับข้า การที่ซักวันที่เราตื่นขึ้นมาแล้วจะลืมความรู้สึกที่เคยไปไหนซักที่ ลืมความรู้สึกที่ได้กินอะไรบางอย่าง ลืมความรู้สึกที่ได้อยู่กับใครซักคน เป็นไปได้ และเป็นปกติ … Continue reading →

Goy Teacher Okay Special   "ผมไม่เห็นด้วยกับการที่สอนแบบผ่านๆให้มันจบไป แล้วนักเรียนก็ไม่สามารถเอาอะไรไปใช้ได้จริง" ข้าใส่อารมณ์เต็มที่   "ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วเธอจะทำยังไง"  ทิชเชอร์ เอ ผู้บริหารระดับสูงของโรงเรียนถามกลับ "พัชร เธอคิดว่าเธอจะสอนได้รึเปล่า?"   "เธอคิดว่าเธอจะสอนได้รึเปล่า?"   รู้สึกโดนคำถามกดดันอย่างที่สุด ไม่ได้อึดอัดอย่างนี้มานาน นานมาก     ใครได้ช่วยข้าตอบด้วยเหอะ ถึงข้าจะบอกว่าข้าสอนได้ แต่ข้าก็ไม่สามารถยืนยันว่าเด็กทุกคนจะเข้าใจได้เหมือนกัน แต่ละคนก็มีสไตล์ของตัวเอง     เสียงไตเติ้ลเกมส์ Monster Hunter Portable 2G ดังขึ้น   "ผม…"     ตัวข้าลืมตา … Continue reading →

ชีดจำกัดของความสัมพันธ์   "ไม่เจอหน้านานเลยนะ" "ก็เจอกันทุกวัน" "เจอใน Msn เค้าไม่นับกันย่ะ" "ถ้างั้นก็ 2 ปี 10 เดือน . . . จะเอาเป๊ะๆก็ 9 วัน" "เวอร์ไป" "วันสุดท้ายคือวันที่เธอสอบละครตอนปี 4 แล้วก็ปิดเทอมจบ" "ทำไม . . . ทำไมถึงจำได้" "ก็แค่จำได้" "จริง?" "เอาจริงๆก็ . . . มันมีค่าน้อยเกินกว่าจะลืม" "555"   2 ปี 10 เดือน … Continue reading →

รู้สึกมั้ย   เรื่องนี้สั่นประสาทมาก เคยกินน้ำแข็งมั้ย?   เคยรู้สึกมั้ยว่าตอนเคี้ยวน้ำแข็ง . . น้ำแข็งมันไม่เย็นเลย ไม่ช่วยให้ดับกระหายได้ เป็นความรู้สึกเหมือนกำลังเคี้ยวโฟม หรือถุงพลาสติกใสอะไรแห้งๆอยู่   มีครั้งนึงเคยฝันว่ากินน้ำแข็ง แล้วยิ่งเคี้ยว ยิ่งคอแห้ง มองไปอีกทีน้ำแข็งเป็นโฟมไปหมดแล้ว หลอน   ใครที่กินน้ำแข็งลองสังเกตุดู ช่วงนี้ยิ่งร้อนๆอยู่ด้วย   อย่าไปเคี้ยวถุงพลาสติกใสนะ เดี๋ยวติดคอ ( *0*)

FuTaTaBi OChiiRu ทรุด   12.00 มื้อเช้า เวลาเที่ยง วันนี้มีหมูสามชั้น 1 ชิ้น ประมาณ 100 กรัม มีกระหล่ำปลี ทำอะไรดี ( ‘-‘)y ถูกใจใช่เลย หมูกรอบผัดกระหล่ำปลี เอาหมู 3 ชั้นมาทอดไฟอ่อนเอาน้ำมันออก และทำหมูกรอบ เอาน้ำมันที่ได้จากการทอดหมูมาผัดต่อ น้ำมันหมูนี่แหละทำอาหารดีแท้ ใส่กระเทียม เปิดไฟแรง ใส่กระหล่ำปลี ผัดๆๆๆๆ เติมน้ำเปล่า ***น้ำเป็นหัวใจของการทำอาหารผัดประเภทผัก   (     x     ) อิ่มปุงปลิ้น ( ‘-‘)อิ่มแล้วบ่ายนี้ออกไปหาหนังสือติวเด็กๆดีกว่า   ขึ้นมานั่งอ่านข่าวซักพัก ( … Continue reading →

KanMei O UketaRiYuu เหตุผลของความประทับใจ   20090217 18.xx ราชเทวีอพร์ตเมนต์ หอต้า ตั้งแต่ที่ที่นี่มีการแปะการ์ดก่อนเข้าสิ่งที่ผู้มาเยือน(เช่นข้า)ต้องทำคือ ยืนรอ รอให้มีคนเข้าออก แล้วใช้ช่วงเวลาระหว่างประตูจะปิด แทรกตัวเองเข้าไปให้ได้ หึหึหึหึ   แต่เดี๋ยวก่อน (-_,-) ข้าน่ะไม่ใช่ผู้มาเยือนดาษๆสามัญ แต่มารอบ่อยเป็นขาประจำเลยล่ะ ช่วงนี้หน้าทางเข้าติดกล้องวงจรปิดแล้ว เวลารอก็ยืนเล่นกับกล้องไปพลางๆ ที่เล่นบ่อยๆก็ จ๊ะเอ๋ กับเอานิ้วชี้ๆกล้องหลับตาข้างนึงทำท่า ‘รู้นะแอบดูเราอยู่ใช่ม้า’ ( >,^)y     วันนี้ ณ ขณะ รอ A moment in February   ช่วงเย็นๆนี่รอคนในออกจะมีความหวังรอให้มีใครซักคนเข้าไป … Continue reading →

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว   จุดหนึ่งตอนเธอไม่เข้าใจ   "วี" "หือ?" "ถ้าวันนึงวีรู้ว่าเราต้องเลิกกันวีจะทำยังไงหรอคะ?" "ทำไมถึงพูดแบบนี้" "ก็ถามดูเฉยๆ" "ทำไมถึงถามแบบนี้ รู้มั้ยมันทำให้เราใจไม่ดี . . . . เหมือน . . . เหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่"   พักบทสนทนาชั่วคราว เราถามคำถามที่ไม่ควรถาม? เอาเถอะ สิ่งเดียวที่รู้สึกแย่ตอนนี้ คำถามเรากำลังทำเธอร้องไห้   วีเคยร้องไห้ครั้งนึง ตอนที่เราขอคบกับเธอ ร้องไห้อย่างตื้นตัน แต่คราวนี้ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น   วีอาจจะร้องไห้เพราะสับสน เวลาที่คนราไม่รู้จะทำอย่างไร มักจะทำอยู่ 2 อย่าง ไม่ร้องไห้ ก็หัวเราะ   … Continue reading →

20080215 ปืน   XXXXXX เพื่อนามสมุติ                     XXXXXXXX                says: กอย                     XXXXXXXX                says: หา ปืนให้หน่อยดิ พระเจ้า™ says: เออ                     XXXXXXXX                says: ได้ป่าว พระเจ้า™ says: ไม่ได้ พระเจ้า™ says: เอาไปทำไร                     XXXXXXXX                says: กำ                     XXXXXXXX                says: อย่าถุาม … Continue reading →

Soul of Mother   กันยายน 2551   "แม่จะไม่ไปช่วยเค้าขายของแล้ว นี่ร้อนตัวแม่แพ้แดดเหงื่อออกแล้วมันกัดผิว" "อืม ดีแล้ว"   ฉันค่อนข้างละดีใจกับน้ำเสียงบเซ็งๆที่แม่พูด หลังจากที่ฉันกับพ่อพยายามบอกให้แม่เลิกคิดจะไปทำงานอะไรนอกบ้านอยู่นาน วันนี้แม่ฉันต้องหยุดด้วยสภาพร่างกายจนได้ "ว่างๆนี่ก็ไปบ้านยายดูอาม่าอะไรงี้ดีกว่า" ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนจะออกจากบ้านไป   ตุลาคม   "พรุ่งนี้ว่างรึเปล่าไปดูอาม่าหน่อย อาม่าหัวแตก เค้าเรียกลูกให้ไปหา" "อ่าวอาม่าไปโดนอะไรมา" "เค้าจะยืนเดินแล้วขาเค้าไม่มีแรงเลยลื่นล้ม" "อืมได้ ไปด้วย"   ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมัธยมฉันแทบจะไม่ได้ไปบ้านอาม่าเลย ล่าสุดที่ได้เจอก็วันที่ฉันไปถ่ายรูปรับปริญญาด้วยที่บ้านอาม่า ตอนนี้อาม่าเดินไม่ได้และต้องนั่งรถเข็นมา 2 – 3 ปีแล้ว   "ลื้อเป็นครูน่ะดีแล้ว เป็นครูนี่คนเค้านับถือ เราน่ะมีอะไรดีก็ต้องสอนลูกศิษย์ให้หมดให้เค้าเป็นคนดี . … Continue reading →

สภาสรรพสิ่ง ตอนที่ 2   ในค่ายที่มีเพียงแสงจากดาวและกองไฟ ประธาน : ตัวแทนสรรพสิ่งต่อไป . . .  คุณ . . . เป็นใครมาตั้งแต่เมื่อไร   "ฮ่า ฮ่า ฮ่า เราอยู่ที่นี่มานานแล้ว อืม . . . เรามาพร้อมกับท่านประธาน หรือเรามาก่อนนะ ฮ่า ฮ่า"   ประธาน : เราเปิดสภามาพร้อมกับทุกสรรพสิ่ง เรารู้สึกได้ถึงทุกสิ่ง ลม แสง ความโกรธ ความรัก มด มนุษย์ นกเพนกวิน ดวงดาว … Continue reading →