一日中、僕と

20230827
いちにちちゅう、ぼくと
หนึ่งวันกับผม

วันนี้ครับ เป็นวันอาทิตย์ตามปกติ
ไม่มีกิจธุระพิเศษ ลืมตาขึ้นมาตอนเช้ากับคำถามที่ยังสงสัยกับตัวเองว่า
”นี่เราเครียดมั้ยวะ?”
จากสภาพที่มองดูตัวเองก็ไม่ได้วิตกกังวลอะไร แต่จะไม่เครียดหน่อยเลยหรือ?

เรื่องที่ชวนคิดว่าเครียดหรือไม่เครียดเริ่มาเมื่อวันศุกร์ครับ
สองวันก่อนหน้านั้นฝนตกหนักสองวันติด

วันศุกร์ตอนเช้าช่วงที่กำลังจะออกไปทำงาน รถสตาร์ทไม่ติด ( ・∇・)
แบตปกติ แต่สตาร์ทไม่ติด พอออกจากรถมาดู อาบิ๊กก็เดินมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น
เอ่อ คืออาบิ๊กเหมือนเป็นพ่อบ้านช่วยดูแลหลายสิ่งอย่างที่บ้านและฯ
พอบอกอาการและาสตาร์ทรถให้อาบิ๊กดูอาบิ๊กบอกว่า เสียงแบบนี้ไดสตาร์ท
พอชัวร์แน่ว่ารถสตาร์ทไม่ติด ใจก็นึกชอบคุณเจ้าฟอลคอน(น้องเรียกรถว่ามิลเลเนียมฟอลคอน aka.เจ้าฟอลคอน)ที่มาสตาร์ทไม่ติดหลังจากส่งของล็อตใหญ่มาหลายวันติด
ตั้งใจว่าอาทิตย์หน้าจะพาไปเข้าศูนย์พอดี แต่แบบนี้ได้เจอรถสไลด์ไปเข้าศูนย์แล้วมั้งนะ
แต่ก็ขอบคุณนะ

จากนั้นศุกร์เสาร์ก็เดินทางโดยขนส่งมวลชนกรุงเทพ
ต้องรอศูนย์เปิดวันจันทร์แล้วค่อยมาลองสตาร์ทอีกทีแล้วค่อยว่ากัน

เรื่องชวนคิดว่าเครียดหรือไม่เครียดก็เรื่องนี้แหละครับ
แถมอีกหน่อย คือด้วยความเปื้อยเหรื่อย ไม่ได้จ่ายภาษีรถมาสองปี เมื่อวานก็ว่างๆเลยเดินไปหาที่จ่ายภาษีรถ แต่จ่ายไม่ได้ ต้องเอารถไปเข้า ตรอ. แล้วเอาใบตรวจไปจ่ายภาษี
นี่ก็ชวนคิดครับว่าเครียดดีมั้ย
1.รถสตาร์ทไม่ติด
2.ต้องไป ตรอ. หรือไปขนส่งก่อนถึงจะต่อภาษีได้

ด้วยจิตที่เกียจคร้านก็คิดนะครับ อยากได้แบบบอกเลขบัญชีมาแล้วเราก็โอนๆๆมีคนไปเดินเรื่องให้ได้ไหมนะ

ตื่น

วันนี้มีเหตุต้องออกไปข้างนอกด้วยเพราะขนมแมวหมด ขนมครับไม่ใช่ข้าว
แต่ช่วงนี้กลายเป็นของที่ต้องได้กินทุกวัน จะมากจะน้อยก็ได้ แบบเป็นของว่าง
เป็นบรรณาการแห่งมิตรภาพจะหว่างคนกับแมว

พอจะออกจากบ้านหลังจากสวัสดีอาบิกเสร็จก็บอกว่า พรุ่งนี้อาจจะต้องสไลด์ไป
เลยเปิดกระโปรงหน้าดู อาบิ๊กก็มาช่วยดูแล้วบอกว่า อันี้ไดสตาร์ท ลองเคาะๆมันดูบางทีเวลาน้ำท่วม ถ่านมันเคลื่อน
จากนั้นอาบิ๊กก็ไปหาไขควงมาเคาะๆไดสตาร์ทแล้วบอกว่า ลองสตาร์ทดู
ติดครับ เขร้ใจ รถสตาร์าติดแล้ว ก็เบาใจได้สำหรับใครที่อ่านมาถึงตรงนี้
ก็เบาใจแล้ว แต่วันนี้ตั้งใจจะไม่ขับรถอยู่แล้วเลยดับเครื่องไปรอไปเข้าศูนย์พรุ่งนี้

วันนี้กากอยจะเดินทางร่วมกับชาวเปโคปอง+
ปลายทางแรกของวันนี้คือร้านขายอาหารสัตว์ที่ห้างสรรพสินค้าหรูหราใกล้บ้าน
และเป็นนิมิตหมายที่ดีครับ ออกมาถึงป้ายรถเมล์รถก็มาทันที 42 ที่ไม่ได้เจอกันมานาน

พอขึ้นรถมายื่นแบงค์20ให้พนักงานเก็บค่าโดยสาร เค้าก็ถามว่าไปลงไหน
”ร.พ.ตากสินครับ” เดี๋ยวนี้เค้าคิดเงินตามระยะทางแล้วหรือเพิ่งรู้

พอถึงแยกอุณากรรณ เสียงพนักงานเก็บค่าโดยสารก็ดังขึ้นมาว่า “ไปลงที่ไหนนะ?”
เราก็บอกไป “ร.พ.ตากสินครับ” พอตอบไปจึงรู้ว่าเค้าไม่ได้คุยกับเรา

ในรถมีผู้โดยสารอยู่ 4 กลุ่ม 5 คน
ข้าพเจ้า,ชายหญิงหนุ่มสาวคู่หนึ่ง,ป้าผู้หญิงด้านหลัง และชาวต่างชาติ(เอเซีย)
พนักงานเก็บค่าโดยสารหันไปบอกกับ หนุ่มสาวที่มาคู่กันว่า “ช่วยดูให้เค้าหน่อย”
สองคนนั้นพอจะสื่อสารได้ว่า เค้าจะไปไชน่าทาวน์ พนักงานเก็บค่าโดยสารก็ถามว่า ไชน่าทาวน์ไหน โรงแรมหรอ?

พอถึงตรงนี้ ดูแล้วหนุ่มสาวนี้สื่อสารไม่น่าจะไหวกับเวลาที่รถกำลังจะเข้าจอดที่ป้าย
เราก็เลยเดินไปบอกเป็นภาษาอังกฤษแปลได้ว่า ‘ถ้าคุณจะไปเยาวราช คุณลงที่ป้ายนี้แล้วขึ้นรถหมายเลข1 ไปอีก 2ป้ายจะถึงเยาวราช’
ชาวต่างชาติคนนั้นยื่นโทรศัพท์มาให้ดู เป็นข้อความแปลมาแล้วจากกูเกิ้ลว่า ‘สถานีต่อไป’ ภาษาต้นทางเขียนว่า 次の駅　จากนี้เป็นบทสนทนาที่แปลมาแล้วจากภาษาญี่ปุ่น

“เยาวราชคุณต้องลงที่ป้ายนี้ครับแล้วไปขึ้นรถสาย 1”
”ผมคิดว่าจะเดินไป”
“เดินไปได้ครับ เดินตรงไปประมาณ 1 กิโลเมตร”

และชายชาวญี่ปุ่นคนนั้นก็ลงจากรถไป พนักงานเก็บเงินกล่าวขอบคุณ
คู่หนุ่มสาวชายหญิง อาจจะงงในใจทำไมมันพูดได้หลายภาษา

ตัดไปลงรถเลย ร.พ.ตากสินเดินไปห้างสรรพสินค้าหรูหรามาง่ายกว่าขับรถมาเยอะเลย วันเสาร์อาทิตย์มาเสียเวลาหาที่จอดรถนานมากเข้ายากออกยาก สาธุ999

เดินดูขนมให้แมวก็เพลินดี ขนมแมวเป็นของอย่างหนึ่งที่คนกินไม่ได้ซื้อ คนซื้อไม่ได้กิน
แต่เราซื้อแล้วรู้ว่าอันไหนแมวเรากินหรือไม่กิน แบบดูออกเลยอันนี้ชอบ อันนี้ไม่ชอบ

ขากลับขึ้นสาย 3 มาที่นั่งอีกมุมหนึ่งเป็นชาวอินเดียผู้ชายสองคนขึ้นมาคุยตลอดทางเสียงดัง พนักงานเก็บเงินก็ไม่เดินมาเก็บเงิน เหมือนจะปล่อยผ่านให้ขึ้นฟรีไปเลย
ในเราหก็รอดูว่าสองคนนี้จะยังไง จนถึงช่วงหนึ่งชายคนหนึ่งในสองก็หันมาดูว่าทำไมไม่มีพนังกานมาเก็บเงิน ก็เข้าใจได้ว่าเค้าไม่ได้จะมาขึ้นรถฟรี แต่พนักงานเก็บค่าโดยสารปล่อยผ่านไม่เรียกเก็บเงินจากกำแพงทางภาษา

ยาวดี วันนี้สนุกดีขึ้นรถเมล์แล้วได้เรื่องได้ราวเหมือนเดิม หลังๆมานี้ไปไหนมาไหนถ้าไม่เดินไปก็จะขับรถไป ได้ความสะดวก พลาดเรื่องราวสนุกๆกับคนรอบข้าง

วันนี้ประมาณนี้ครับกับสั้นๆประจำวัน