Monthly Archives: July 2009

ตาขวาง : ล้างมือ 20080729 บันทึกโรวแชค เมื่อรวมเชื้อไวรัสที่แพร่มาจากลมหายใจสกปรกของมนุษย์ เข้ากับอากาศที่อัดแน่นไปด้วยมลพิษจนน่าสะอิดสะเอียนของกรุงเทพฯ ถึงแม้จะใส่หน้ากากอยู่ แต่ข้ายังได้กลิ่นที่เน่าจนฟอนเฟะนั้นได้เหมือนไม่ได้ผ่านตัวกรองใดๆทั้งสิ้น ถ้าจำไม่ผิดเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วข้าไม่สบาย แต่ตอนนี้จำไม่ได้แล้วว่าไม่สบายไปเมื่อไร สิ่งนึงที่จำได้ดีคือ ที่ไม่สบายครั้งนี้หนักเอาการ ข้าไม่เคยไม่สบายตัวร้อนออกไปไหนไม่ได เกิน 3วัน คราวนี้ 5 วัน น่าจะเป็นหวัด ข้าเรียกว่าหวัด 2010 นำกระแส ส่วนเรื่องไปติดมาจากใครดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ติดใจเลย การใช้ชีวิตที่ต้องโดยสารรถร่วมกับคนอื่นเป็นการเสี่ยงที่จะติดโรคจากคนป่วยตลอดเวลา เหมือนกับว่าสังคมตอนนี้เต็มไปด้วยเชื้อโรคร้ายที่พร้อมจะทำลายล้างคนอ่อนแอทั้งหลาย และคนที่ไม่ใส่ผ้าปิดปาก หลังจากที่คุยกับอะตอมข้าชอบที่อะตอมบอกว่า “ที่เจ้าไม่สบาย เพราะเจ้าเป็นคนยังไงล่ะ” ข้าชอบเจ้าตรงนี้แหละ หลังจากหายได้ 3 วัน(วันอาทิตย์)ข้าไปเดินซื้อของซุปเปอร์มาเก็ต ข้าอยู่ในช่องขายปลากระป๋อง อยากได้ปลาซัมมะในซอสญี่ปุ่นแบลดราคา แต่ไม่มี ที่เคยซื้อคือ … Continue reading →

ตาตั้ง – ขี้หมาสไลด์ เคยเดินเหยียบขี้ด้วยรองเท้าราคาแพงกันรึเปล่า ช่วง 2 – 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาระหว่างทางจากบ้าน – ป้ายรถเมล์ ข้าจะเจอขี้หมาสไลด์แทบทุกวัน ของใหม่ ของเก่าปนๆกันไป มันเกิดจากการตื่นตระหนก เป็นความลำบากของผู้เดินตาม ขี้หมาสไลด์ คือขี้หมาโชคร้ายที่โดนคนเหยียบ และคนโชคดีคนนั้นก็ได้ลาก ลากเท้าที่เปื้นขี้นนั้นไปตามทางหวังจะรีดขี้ออกจากเท้าออกมาให้หมด รอยส่วนมากที่ข้าเจอจะเป็นรอยลากไปข้างหน้า เรียกง่ายๆว่า เดินต่อพร้อมสไลด์ขี้ไปตามทาง แต่ปริมาณขี้ที่ลดไปตามระยะทางไม่ได้ทำให้สายตาข้าสบายขึ้นเลย หรือเพราะว่าข้าออกจากบ้านช้าไป ในความคิดของข้า ทุกๆเช้าทางฟุตบาทริมกำแพงวัด จะมีหมาไม่กี่ตัวที่ออกมาเบ่งขี้อุ่นๆกองไว้บนทาง รอบุคคลที่โชคดีเดินเหม่อมาเหยียบและสไลด์ไปตามทาง รอยสไลด์ที่ 1 จะโดนคนเหม่อที่ 2 มาสไลด์ทับ วนไปเรื่อยๆ จนข้าเดินมาเจอ คุโซะะะะะะะะะะะะะะะะะ ที่ข้ายังคิดไม่ออกคือรอยสไลด์ที่มุ่งเป็นเส้นตรงเกิดจากความเร่งรีบไม่มีเวลามาสไลด์กับต้นไม้ หรือเขี่ยออกริมถนน หรือเพราะเป็นสัญชาตญาณ … Continue reading →

ตาขวาง – หูตั้ง เมื่อตอนอายุยังน้อยข้าลงรถเมล์โดยไม่กดกริ่ง ไม่ใช่เพราะว่ามีปัญหาเรื่องเอื้อมมือไม่ถึง แต่เป็นเพราะหลายครั้งที่กดไปมักจะไปเจอขี้มูกของใครไม่รู้มาป้ายไว้ ล้อเล่นนะ 555 5 5 ข้ารู้สึกว่าการกดกริ่งมันรบกวนคนที่ไม่ได้ลง ทำให้คนขับเสียสมาธิ ปกติรถมันก็จอดทุกป้ายอยู่แล้ว ไม่ก็ไปยืนๆหน้าประตูเดี๋ยวเค้าก็จอด จนกระทั่งวันหนึ่งรถที่ข้าขึ้นไม่จอดทุกป้าย จริงๆรถไม่จอดทุกป้ายมันก็ไม่ใช่ปัญหาดีออกจะได้ไปไวขึ้น (((( ;°Д°))){แต่มันไม่จอดป้ายที่ข้าจะลงนี่หว่า . . .. . .] โชคดีก็คือ วันนั้นข้าใจใหญ่ไปลงป้ายสี่แยกคอกวัว และป้ายต่อจากสี่แยกคอกวัวคือตีนสะพานปิ่นเกล้าอีกฝั่ง ชะมด ชะมด ชะมด ที่ข้าสังเกตกริ่งรถเมล์จะมีอยู่ 2 แบบ แบบกริ๊ง กับ แบบออด อธิบายได้เคลียร์มาก 5 5 55 ทุกคนที่ขึ้นรถเมล์น่าจะเคยกดกริ่ง … Continue reading →